ششمین اختر تابناک ،آسمان امامت و ولایت ،حضرت امام جعفر صادق (ع) ،واضع عنوانی است که در یک دلالت ،تعیینی،(به تعبیر قاطبه علمای مسلمان و شیعی) ،از ایشان به عنوان رئیس مکتب تشیع نام میبرند.
مکتب ممزوج با مفاهیمی ،چون : ایدئولوژی و جهان بینی است.
بنا به دلائلی ،(اتفاقات پس از سقیفه بنی ساعده ) حکومت اسلامی ،در مراکز حقانی و ربانی آن ،یعنی در اختیار امیرالمومنین،حضرت اسدا… الغالب،امام علی (ع) و فرزندان بزرگوار ایشان قرار نگرفت و خانواده ایی،که بنا به اشارات متواتر حضرت نبی اکرم محمد ابن عبدا… (ص) محل رفت و آمد فرشتگان الهی و توجهات پروردگار متعال بود،چه در عصر اموی و چه عباسی،مورد سعایت و خصومت ،حاکمان و امرای ظالم قرار گرفت که صرفا به تصاحب و مصادره ی این عنوان (خلافت ، وصایت و امارت) از دستان مبارک آل ا… می اندیشیدند.
از همین روست که با مطالعه تاریخ اسلام ،متوجه میشویم ،حتی در دوران ،خلفایی،که از انصاف بیشتری نسبت به خلفای قبل و بعد از خود داشتند و حکومت را خاص خویش نمی‌دانستند و صلاحیت احرازش ،را در جایگاه اصیل آن مورد اقرار و استناد قرار می دادند نیز ،زمینه اعاده حکومت به فرزندان امیر المومنین ،حضرت علی ابن ابی طالب (ع) ،فراهم نشد.
تا جائیکه ،بنا به همین گونه موارد ،امام ششم ما شیعیان ،نه در دوران سه خلیفه همزمان اموی و نه دو خلیفه همزمان عباسی (سفاح،و منصور دوانیقی) توصیه برخی از مراجعین در خصوص مبارزه بر علیه ،خلفا و امرا را نپذیرفت ،و حتی به آنان ،سفارش نمود جهت ،صیانت از اسلام و مسلمانان ،تقیه نمایند.(جهت فهم درست تقیه به اندیشه های تابناک رهبر معظم انقلاب اسلامی ایران در منظومه فکری معظم له مراجعه گردد ) ،و در همین امتداد این امام همان با فراست و زمان شناسی دقیق (مقتضیات زمان و امکان) ،کرسی تدریس ،نظریه پردازی و اولین حوزه های علمیه را بنا گذاشتند ،که در این امر الهی ،توفیقات بسیار زیادی نصیب اسلام و مسلمین شد و بنا به گفته مورخین قریب به ۴ هزار نفر شاگرد تربیت نمودند که هر کدام از آنان جزء،سرآمدان زمان خود شدند که مروج تفکر،اندیشه ،اهداف،اصول و مرام نامه شجره طیبه امامت و ولایت شدند.
جالب است بدانیم در میان شاگردان امام ششم ،دو تن از بزرگان فقهی و پیشوایان ، نظری اهل تسنن (ابوحنیفه و مالک ابن انس ) نیز حضور داشتند.
از همین روست که میتوان ایشان را واضع مکتب تشیع دانست که ،نقش بسیار زیادی در خنثی سازی تفکرات الحادی زمان خویش بر علیه شیعیان داشتند .از منظر ایشان دو عامل دو عامل ،کمر اسلام را شکستند که مقابله با این دو عامل (عالم متهتک و جاهل متنسک ) نیاز مبرم به اندیشه سازی،تربیت عالمان عامل ،و گسترش دیپلماسی عمومی در مواجه به مسائل،مستحدثه روزگار داشت .
امام جعفر صادق (ع) این مهم را با سازمان دادن به امر مهم وکالت انجام داد و شاگردان را تربیت نمودند که در کنار نمایندگی امام معصوم (ع) در اخذ وجوهات شرعی و پاسخگویی به نیازهای علمی و فقهی مراجعین ،موفق به ترویج درست و منطقی ،مرامنامه تشیع و رفع ابهامات از چهره مواردی شدند ،که در سایه تبلیغات مسموم خلفاء، به نحوی ،غیر منطبق بر واقعیت ،معرفی شده بودند.
🇮🇷نویسندگان:سید روح ا… اسحاقی و اسدا… پازکیان ،پژوهشگران اندیشه های سیاسی اسلامی