✍️نویسنده و تحلیلگر:
#اسحاقی_سید روح الله_حقوقدان_پژوهشگر سیاسی
#پازکیان_اسد الله_دکتر_پژوهشگر سیاسی
نگارنده اثر با مروری که بر روی رفتار شناسی و روان شناسی سیاسی ،برخی از افراد اعم از سیاستمدار و دولتمرد به معنی اعم آن انجام داده است ،به یک نتیجه قابل توجهی دست یافته که قابل استماع،و شنیدن آن جذاب است.
رنه دکارت فیلسوف عصر روشنگری در فرانسه ،و سایر همقطاران خردگرایی او مانند :کانت،گوتفرید لایبنیتس،باروخ اسپینوزا ،و حتی کانت ،همگی بالاتفاق ،خواستار اصالت بخشیدن به تشخیص عقل در برابر سایر عناصر و ابزار شناخت هستند.
از همین رو رنه دکارت به میزانی ،به این جایگاه عقلی در تمییز و تشخیص ،اصالت می دهد که جمله معروفی را ارائه می دهد.
جمله ایی،معروف به کوژیتوی دکارت:«من می اندیشم ،پس هستم.»
عراق از سال ۲۰۰۳ ،میلادی به دلیل تهاجم ،سراسری آمریکا به این کشور ،اسیر فرایندی بنام خلاء قدرت ،شد .
تا این تاریخ ،علی رغم اینکه ،این کشور بواسطه ،خوی استبدادی و دیکتاتوری،رژیم بعث ،صدام حسین،کلیه منتقدین،معارضین و مخالفین را تحت شکنجه های قرون وسطایی،تصفیه و پاکسازی نمود.(بخشی از این جنایات در کتاب لطیف یحیی بدل عدی صدام،پسر بزرگ صدام حسین اشاره شده است.) .
اما به علت سخت و متصلب بودن ،ناسیونالیزم کلان صدامی (جلوگیری از تجزیه سرزمینی) از امنیت مطلوبی برخوردار بود و گروههای فروملی و خرده ناسیونالیزم های معارض ،توان به چالش کشیدن ،چنین فرایندی را نداشتند.
ورود تهاجمی ایالات متحده به این کشور و متعاقب آن ،فروپاشی رژیم بعثی عراق و سقوط صدام،پای مهره های آمریکایی،را بعنوان حاکمان سیاسی و نظامی ،به این کشور باز نمود و جی مونتگومری گارنر و پل برومر ،به ترتیب به عنوان حاکمان انتظام بخش موقت ،در عراق معرفی گردید.
در این فرآیند ایالات متحده آمریکا ،بعلت تجویز مرکز دیپلماسی جهانی آمریکا«usaid» و توصیه دو تن،از کارشناسان دیپلماتیک ، خویش تحت نامهای ،بیکر-همیلتون،مبنی بر تطهیر و شستشوی چهره کریه،آمریکایی،سعی در ایجاد بستری برای انتخابات آزاد و انتخاب و روی کار آوردن ،چهره مردمی نمود تا از این طریق:
✓اولا :خود را کما،فی السابق معتقد به مبانی حکومت دموکراتیک نشان دهد.
✓ ثانیا:بتواند با فراهم آوردن ،یک اجماع عمومی و وفاق عام «general-concensus» ،فی مابین گروههای مشارکت جو و صاحب نفوذ در ساختار قومی-قبیله ایی،و‌عشیره ای،زمینه یک توافق سیاسی برای انتقال و واگذاری قدرت را به نحو مطلوبی فراهم سازد.
✓ثالثا: بتواند با شکل دادن به یک دولت نیابتی ،از بار هزینه های مالی خلاص شده و بصورت غیر مستقیم ،بر وجهه دیپلماتیک خویش بیفزاید.
چنین پروسه ای،منجر به آزاد سازی های گردید که حتی از مخیله دولتمردان آمریکایی، و شش دولت مشارکت کننده با آمریکا در تهاجم بر علیه عراق ،غیر قابل تصور بود.
نظریه ایی،که بعدها جامعه شناسان اجتماعی و سیاسی در خصوص این دگردیسی ناقص در عراق ارائه نمودند،حول این محور می چرخد ،که علت این آنومی و وضعیت آنارشیک (حکومت گریزی و عدم توانایی،در شکل دادن به حکومت) در عراق ،«جامعه پذیر نبودن ملت عراق و طی نکردن پروسه ملت سازی است» .
به تعبیر رساتر ملت عراق برای دموکراسی و دموکراتیک شدن تمرین کافی ننموده اند.
با این نگاه ،میتوان مقتدی صدر ،و گروههای نظامی و سیاسی در اختیار آن چون:(جیش المهدی،سرایا الاسلام) و (ائتلاف سائرون) را محصول فرایند سهم خواهی پرشدت،پرتعداد،استیلا جویانه ،سلطه طلبانه ای دانست ،که به دنبال نشان دادن خویش بعنوان:
✓تنها گروه ضد آمریکایی موجود در عراق
✓تنها گروه خواستار عدم مداخله همسایگان در امور عراق
✓تنها گروه خواستار مستقل شدن عراق
✓تنها گروه خواستار تعامل با دیگران در داخل و خارج بر مبنای نزاکت و احترام متقابل
✓ تنها گروه حامی آرمان فلسطین
✓ تنها گروه عربی،به ما هو عرب (عاربه یا عرب خالص،و نه مستعربه یا عرب غیر خالص) که محق مدیریت سیاسی کشور است.
✓تنها گروه عربی که سایرین را متهم به وابستگی به دولی،چون ایران مینماید (مثل بیت آیت حکیم و سپاه بدر،بیت سیستانی مرجع بزرگوار تقلید شیعیان و گروههای چون کتائب،اهل حق و فضیلت و…)
✓و تنها گروه عربی که معتقد است ،داعش یک ضد جریان اهل تسنن است که از درون عراق بیرون آمده و خود مردم عراق قادر به دفع و طرد آن هستند.
طبیعی است خروجی چنین تفکری ،علی رغم شیعی بودن ائتلاف لجبازانه ایی،را با برخی اکراد(وابسته به بارزانی) و اهل تسنن ،بنماید تا ،به زعم خویش جریان شیعی وابسته به ایران را در ساختار سیاسی عراق از حیض،انتفاع بیندازد.خصوصا در چنین زمانی که ،بحث رای آوری محمد شیاع السودانی،کاندای وابسته به حمایت ائتلاف،شیعی در جریان است.
به اعتقاد کارشناسان جریان صدر با توجه به توفیقاتی که در انتخابات گذشته و تسهیم قدرت داشته اند ،خود را تکنوکرات‌های توانمند مدیریت اجرایی کشور می دانند.